کد مطلب:113876 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:72
گاهی از اصل هدف ها و «هدفداری»، هدفهای تكاملی، هدفهای عمومی و دائمی صحبت بمیان می آورد و هدف دهنده ی عالم حكیم را می شناساند. و زمانی دل ها و مغزها را به «اصل وحدت و همكاری» در مجموعه ی نظام توجه می دهد كه چگونه عناصر گوناگون با خاصیت های متضاد با یكدیگر وحدت دارند؟ و همكاری می نمایند؟ و چگونه در پرتو وحدت و همكاری، موجودات و انواع مختلف پدیده ها چشم های انسان را خیره می سازند. و در تداوم بحث دست توانای پروردگار اشیاء و عناصر گوناگون و متحد كننده ی موجودات را بهمه نشان می دهد. در برخی از خطبه ها «اصل هماهنگی» را توضیح می دهد كه [صفحه 153] چگونه مجموعه ی نظام، از بی نهایت كوچك تا بی نهایت بزرگ، با هم هماهنگند؟ و چرا و چگوه از اهداف و مقررات تكاملی نظام سرپیچی ندارند؟ آنگاه عقل ها را به تفكر درست وا می دارد و می فرماید، چگونه مجموعه ی نظام هماهنگ شدند؟ و این هماهنگی و همكاری را تداوم می بخشند؟ و كدام قدرتمند توانائی همه ی موجودات و عناصر نظام را تسلیم مقررات و قوانین هستی نمود؟ كه در اینگونه رهنمودها، ه مغزها و عقل ها را با برهان و استدلال راهنمائی می فرماید و هم دل ها و قلب ها را با نور عرفان و عشق به پروردگار گرمی و حرارت می بخشد[1].
امام علی (علیه السلام) دربسیاری از فرازهای نهج البلاغه 3 اصل یاد شده ی فوق را مطرح و بگونه ی بسیار گویا و زیبائی اهداف آموزشی خود را در پرتو جاذبه های هنری آنها به اثبات می رساند.
صفحه 153.